Ken je dat gevoel? Je agenda zit overvol, je rent van afspraak naar afspraak, en toch zeg je weer ‘ja’ als iemand iets van je vraagt. Grenzen stellen is niet makkelijk. Vaak leren we al van jongs af aan dat ‘nee’ zeggen egoïstisch is of dat we anderen niet mogen teleurstellen. Maar wat zegt de Bijbel hierover?

Jezus zelf trok zich regelmatig terug om te bidden en rust te vinden (Lukas 5:16). Hij wist dat grenzen noodzakelijk zijn om in balans te blijven. In Spreuken 22:6 staat: “Leid een kind in de weg die hij moet gaan, ook als hij oud is, zal hij daarvan niet afwijken.” Wat hebben wij als kind geleerd over grenzen? Waren ze duidelijk of juist vaag?

Een vriendin van mij, Marieke, vertelde me onlangs hoe ze altijd worstelde met het aangeven van haar grenzen. Ze groeide op in een gezin waarin ‘anderen helpen’ als een van de hoogste waarden werd beschouwd. Dit betekende dat ze zichzelf vaak op de laatste plaats zette. Pas toen ze zelf moeder werd en merkte hoe uitgeput ze was, begon ze na te denken over hoe belangrijk het is om grenzen te stellen. Ze realiseerde zich dat ze haar kinderen juist iets goeds leerde door aan te geven wat ze wel en niet kon doen.

Soms lijkt het alsof grenzen stellen iets negatiefs is, alsof je anderen afwijst. Maar het tegenovergestelde is waar: door je grenzen duidelijk te maken, blijf je gezond en kun je er op lange termijn beter voor anderen zijn. Een moeder die zichzelf continu voorbijloopt, zal uiteindelijk niet de geduldige en liefdevolle ouder zijn die ze wil zijn.

Denk bijvoorbeeld aan een vader die altijd beschikbaar is voor werktelefoontjes, zelfs tijdens het avondeten. Zijn intentie is goed – hij wil een betrouwbare werknemer zijn. Maar ondertussen merkt hij dat hij zijn gezin tekortdoet. Zijn kinderen missen zijn aandacht, en zijn partner voelt zich alleen in de opvoeding. Op een dag besluit hij om zijn telefoon tijdens het avondeten uit te zetten en merkt direct hoe waardevol dat moment samen is. Door deze kleine, maar duidelijke grens te stellen, investeert hij in de relaties die er echt toe doen.

Een andere valkuil is dat we grenzen pas aangeven als het eigenlijk al te laat is. We slikken frustraties in, zeggen te vaak ja, en ineens barst de bom. Dan reageren we boos of geïrriteerd, wat onze relaties kan schaden. Daarom is het belangrijk om proactief met grenzen om te gaan. Hoe eerder je aangeeft waar je grenzen liggen, hoe makkelijker het wordt om ze te respecteren – zowel voor jezelf als voor anderen.

Een oefening: Neem een moment om na te denken over hoe jouw opvoeding jouw kijk op grenzen heeft gevormd. Hoe ga jij daar nu mee om? Bespreek het eens met je partner of een vriend(in). Bewustwording is de eerste stap naar verandering!

Wil je verder nadenken over dit onderwerp? In een volgende blog gaan we dieper in op hoe je een balans kunt vinden tussen dienstbaarheid en zelfzorg, zonder schuldgevoel.

Ingeborg Dijkstra, pedagoog.

Leave A Comment

Deel dit bericht

Gerelateerde artikelen

Meer weten? Meld je aan bij één van onze webinars.